Przychodzi czasem taki okres, kiedy człowiek wpada w
dołek i nie bardzo wie jak z niego wyjść. Wszystko wydaje się skomplikowane i
nie do przeskoczenia a zamiast działać najlepiej zakopałby się pod kołdrą i nie
wystawiał spod niej nawet małego palca u nogi. I stajemy wtedy, zastanawiamy
się nad sensem tego, co nas otacza. Ostatnio właśnie miałam taki okres,
chwilami myślałam że już się nie skończy…
W ostatni weekend odbyło się spotkanie Dian, które
planowałyśmy z Gosią od jakiegoś czasu. Niestety pracy dużo a sesja ciężka.
Mimo to, Gosia zajęła się wszystkim i jak zwykle stanęła na wysokości zadania. Zgłosiło
się ponad 20 kobiet polujących niestety z różnych przyczyn dotarło nas tylko
11. Podzieliłyśmy ten czas spędzony w tak doborowym towarzystwie na 3 etapy. Pierwszym
był projekt realizowany przez Gosię- czyli sesja zdjęciowa „Diany w różnych
odsłonach”.
Następnym była dyskusja na temat spraw jakie dotykają
nas- Dian. I ostatnim była wspaniała
uczta. Każda z koleżanek przywiozła pyszne potrawy a „Sagan myśliwski”
obdarował nas własnymi wyrobami wędliniarskimi.
Podczas sesji zdjęciowej świetnie się bawiłyśmy, było
dużo śmiechu a dziewczyny bardzo zaangażowały się w realizację projektu. Szkoda
tylko że zgłosiły się jedynie koleżanki w młodym wieku, te starsze koleżanki,
na których najbardziej nam zależało niestety zrezygnowały w ostatniej chwili. Powodem
był zazwyczaj wykonywany zawód lub rodzina.
Podczas dyskusji zapytałam koleżanki czy doświadczyły
kiedyś tego, że ze względu na myślistwo ktoś negatywnie się do nich nastawił. Zgodnie
odpowiedziały że na żywo nigdy- wprost przeciwnie. Dużą dyskusję wywołało
pytanie o to, jak przedstawić pasję dzieciom. Większość koleżanek odpowiadało
że myślistwo w ich życiu było od zawsze.
I jest to tak naturalne jak oddychanie, zaczynało się zawsze od obserwowania
zwierząt i czytania opowieści myśliwskich. Bardzo mądre słowa powiedziała
koleżanka Ola która powiedziała, że łowiectwo jest największym wyzwaniem jej
życia.
Każda minuta spędzona w tak wspaniałym gronie dodawała mi
coraz więcej wiary i nadziei w to, że życie jest jednak piękne. Miło było
spędzić czas w towarzystwie szczęśliwych i spełnionych, pięknych kobiet. Uświadomiły
mi wiele ważnych rzeczy i dały kolejne powody do tego, aby kochać ten las
jeszcze bardziej.
I dały mi wspaniały obraz tego, jakie Diany są i jak
powinny być odbierane. Są to koleżanki które mają w sobie ogromną pasję,
potrafią pięknie posługiwać się gwarą i polują bardzo etycznie.
Taki obraz Dian zobaczyłam i życzę każdemu by miał kiedyś
do czynienia z tak wspaniałymi koleżankami.
Dziękuję Wam
jeszcze raz dziewczyny za mile spędzony czas, mam nadzieję że spotkamy się
jeszcze nie raz i niesamowicie się cieszę, że zyskałam kolejne wspaniałe osoby
w swoim otoczeniu. Wielkie brawa dla Małgosi która zajęła się całą organizacją
oraz dla Ani która wraz z Gosią przygotowały domek KŁ „Batalion” w Legnicy na nasze spotkanie. Z
łowieckim pozdrowieniem Darz Bór!
